Autor: admin

DJI Care Enterprise został stworzony specjalnie, aby zapewnić kompleksową ochronę produktów DJI Enterprise. Oferuje opcje opieki z nieograniczoną liczbą wymian lub bezpłatne usługi naprawy przypadkowych uszkodzeń, takich jak awarie, utrata zalania lub zakłócenia sygnału. Ta skuteczna i kompleksowa usługa ochrony przed wypadkami zapewnia większy spokój ducha całej Twojej flocie DJI.

Chcesz mieć możliwie najwyższą ochronę i opiekę DJI Care Enterprise? Założenie i zasady działania opiszę poniżej na przykładzie zakupu DJI Matrice 30.

 

    1. Kupujesz np. DJI Matrice 30 z DJI Care Enterprise Basic (pakiet DJI Care Enterprise Basic jest standardowo w zestawie producenta)
    2. Po rozpakowaniu nowego produktu bardzo ważne jest szybkie powiązanie konta DJI i pilota z dronem. Niezastosowanie się do tego spowoduje brak możliwości sporządzenia raportu o odlocie statku powietrznego w przypadku zdarzenia związanego z lotem, a w związku z tym nie będziesz mógł skorzystać z opieki DJI Care Enterprise Flyaway jeśli zajdzie taka potrzeba. 
    3. Dokupujesz podniesienie opieki do DJI Care Enterprise Plus, czyli DJI Care Enterprise Plus Upgrade za 1796 zł brutto dla DJI Matrice  30
    4. Jeżeli chcesz możesz przedłużyć o kolejny rok kupując DJI Care Enterprise Plus Renew 4 932 zł brutto dla DJI Matrice 30
    5. Jeśli doszło do szkody możesz korzystać z DJI Care Enterprise Plus wielokrotnie, bez limitów napraw, nie płacisz też za naprawy. Kwota napraw w DJI Care Enterprise Plus jest do wartości 7700 Euro w przypadku DJI Matrice 30. Uwaga: kwota ubezpieczenia jest w przybliżeniu równa rynkowej cenie orientacyjnej części objętych DJI Care Enterprise Plus. W przypadku różnicy między rynkową ceną orientacyjną, a kwotą ubezpieczenia, kwota opieki 7700 Euro będzie miała pierwszeństwo.
    6. Jeżeli doszło do utraty drona i nie możesz go odzyskać np. utrata zasięgu lub wpadł do zbiornika wodnego i nie możesz go wyłowić, wówczas musisz przesłać raport z logów do DJI i jeśli uzyskasz zgodę producenta, opłacasz (1894 Euro w przypadku DJI Matrice 30) usługę DJI Care Enterprise Flyaway i dostajesz nowego drona.
    7. Z opieki DJI Care Enterprise Flyaway możesz skorzystać WYŁĄCZNIE jako posiadacz wcześniej aktywnego DJI Care Enterprise Plus, warunkiem zadziałania DJI Care Enterprise Flyaway jest wcześniejsze (przed utratą drona) powiązanie radia sterującego z dronem o czym pisałem w punkcie 2.

 

 

Jakie są podstawowe różnice pomiędzy DJI Care Enterprise Basic a DJI Care Enterprise Plus? Co daje DJI Care Flyaway Coverage?

 

NazwaDJI Care Enterprise BasicDJI Care Enterprise Plus
Dzielenie ubezpieczenia na inne drony we flocieNiedostępneDostępne
Ilość wymian2 razyBez limitu
Opłata za naprawęPo niskiej cenie zgodnej z tabelą opłat dostarczanej przy zakupie opieki DJI CareDarmowa
Możliwość rozszerzenia o kolejny rok opieki DJI CareTak – DJI Care Enterprise Basic RenewTak – DJI Care Enterprise Basic Renew

 

DJI Care Flyaway Coverage jest idealnym rozwiązaniem dla osób latających w ekstremalnie trudnych warunkach terenowych i pogodowych. Dla osób posiadających aktywną usługę DJI Care Enterprise Plus jest dostępna opcja dokupienia DJI Care Flyaway Coverage. Jeśli Twój dron odleciał i nie wrócił, utknął w niedostępnym miejscu lub utonął w wodzie w okresie ważności DJI Care Enterprise Plus, to możesz otrzymać od DJI nowy, w pełni działający produkt po przejściu procedury serwisowej i uiszczeniu opłaty za usługę. Warunkiem jest wcześniejsze posaidanie połączonego radia RC z dronem i kontem DJI.

 

Gdzie kupić DJI Care Plus? Nie ma ich w sklepie.

Opieka DJI Care Enterprise Plus dostępna jest wyłącznie u wyselekcjonowanych dealerów, którzy wiedzą jak działa produkt i potrafią doradzić w jego prawidłowej aktywacji. Zapraszamy do kontaktu z kadrą IRONSKY, która posiada wyszkolonych przez DJI inżynierów sprzedaży DJI, dzięki czemu Twój dron wyląduje w bezpiecznych i pewnych rękach. Przygotujemy ofertę i poinstruujemy o dalszych działaniach.

Kontakt

Masz pytania?
Potrzebujesz porady w wyborze drona?
napisz lub zadzwoń do nas

Bieżanowska 1A, 30-812 Kraków, Polska

 

+48 508 89 89 71

Pon – Pt 9:00 to 16:00, Sob 12:00 – 14:00 ( tylko pytania telefoniczne ), Niedziela – nieczynne

 

biuro@aerodron.pl

Niedawno EASA opublikowała dokument, w którym przedstawiła zalecenia dla pilotów wykonujących loty w kategorii otwartej i szczególnej. Śpieszę z szybkim streszczeniem najważniejszych zagadnień, które mogą zainteresować typowego pilota drona.

Loty w kategorii otwartej (A1, A2, A3) nad drogami

Zalecenia dla przelotów dronem nad autostradami i drogami ekspresowymi

klasa drona i podkategoria lotuprzeloty nad autostradami i drogami o minimum czterech pasach ruchuwarunki (ograniczające ryzyko)
Podkategoria A1

drony z klasą C1, C2 (lub DIY < 250 g)
– przeleć nad autostradą jeśli jest to konieczne
– nie utrzymuj drona w zawisie nad autostradą
– nie wykonuj długich przelotów nad lub wzdłuż infrastruktury autostrady
– wysokość przelotowa minimum 20 m AGL
– pilot zawsze utrzymuje drona
w zasięgu wzroku
– w BSP nie zastosowano instalacji
mogących rozproszyć kierowców pojazdów takich jak banery reklamowe, lasery, itp.
Podkategoria A2
drony z klasą C0, C1, C2 (lub DIY < 250 g)
– w trakcie przelotu nad autostradą
nie porusza się po niej żaden pojazd
– wysokość przelotowa minimum 20 m AGL
– pilot zawsze utrzymuje drona w zasięgu wzroku
– w BSP nie zastosowano instalacji mogących rozproszyć kierowców pojazdów takich jak banery reklamowe, lasery, itp.
Podkategoria A3
drony z klasą C3 lub DIY do 25 kg, 
lub C0, C1 (lub DIY < 250 g)
nie przelatuj nad autostradą– nie powinno się przelatywać nad autostradą
w trakcie lotów w bliskiej odległości od autostrady stosować zasadę 1:1

Zalecenia dla przelotów dronem nad pozostałymi drogami

klasa drona i podkategoria lotuprzeloty nad drogami innymi niż autostradawarunki ograniczające ryzyko
Podkategoria A1
drony z klasą C1, C2 (lub DIY < 250 g)
– przeleć nad drogą jeśli jest to konieczne
– nie utrzymuj drona w zawisie nad drogą
– nie wykonuj długich przelotów nad lub wzdłuż drogi
– w trakcie przelotu nad autostradą
nie porusza się po niej żaden pojazd
– wysokość przelotowa minimum 20 m AGLpilot zawsze utrzymuje drona w zasięgu wzroku
– zaplanować lot tak, by czas przelotu nad drogą ograniczyć do minimum
Podkategoria A2
drony z klasą C0, C1, C2 (lub DIY < 250 g)
Podkategoria A3
drony z klasą C3 lub DIY do 25 kg, 
lub C0, C1 (lub DIY < 250 g)
w trakcie lotów w bliskiej odległości od autostrady stosować zasadę 1:1

Ile to jest zasięg wzroku (VLOS) ?

Jednym z głównych kryteriów, które decyduje o wyborze docelowego uprawnienia jakie powinien zdobyć pilot jest pytanie: Czy chcę/muszę wykonywać loty dronem poza zasięgiem wzroku (BVLOS) czy wystarczy mi latanie w zasięgu wzroku (VLOS) .

… no ale ile to jest zasięg wzroku? 100 m? 300 m? Do tej pory przepisy nie trzymały się kurczowo żadnej konkretnej wartości w metrach. Podane mamy natomiast jasne warunki jakie jednocześnie trzeba spełnić by móc powiedzieć, że  dron jest w zasięgu wzroku pilota:

  • warunek 1: patrząc nieuzbrojonym okiem na niebo pilot widzi sylwetkę drona,
  • warunek 2: patrząc na tę sylwetkę pilot musi potrafić określić  orientację drona w przestrzeni.

Po głębszym zastanowieniu w/w zasady wydają się logiczne i praktyczne, bo najmniejsze drony jak DJI Mini 4 PRO są ledwo widoczne ze 100 m, seria Mavic 3 z 200 m, podczas gdy te większe jak DJI Matrice 30 lub Matrice 350 RTK możliwe są do zobaczenia z 300 m (na moje oko). Poza tym, pora dnia i nocy oraz kolor drona względem koloru nieba czy sygnalizacja świetlna mogą utrudniać lub ułatwiać pilotowi określenie orientacji jego drona.

Wyznaczenie VLOS wg EASA

Dla tych, którzy mimo w/w reguł mają problem z oszacowaniem zasięgu wzroku EASA proponuje następujące podejście w przypadku dronów typu murtirotorów (MR) i samolotów (A):

  1. Oblicz maksymalny dystans, z którego jako pilot drona jesteś w stanie oszacować położenie i orientacje Twojej maszyny w przestrzeni (na podstawie jego rozmiaru – należy tu rozważyć jego wymiar charakterystyczny (CD – Characteristic Dimension). Wyznaczony parametr nazwano ALOS od Attitude Line of Sight.
    • wzór dla śmigłowca i multiorotora
      • ALOS [m] = 327 * CD [m] + 20 m
    • wzór dla samolotu
      • ALOS [m] = 490 * CD [m] + 30 m
  2. Oblicz maksymalny dystans z jakiego możesz wykryć inny statek powietrzny i zareagować w celu uniknięcia kolizji. Uzyskaną wartość oznaczono jako DLOS od Detection Linę of Sight.
    • DLOS [m] = 0,3 * GV [m]
  3. Twój zasięg wzroku to mniejsza z uzyskanych wartości ALOS i DLOS. 

Wyznaczenie VLOS dla popularnych dronów DJI i nie tylko

Z racji, że ja zaliczam się do nerdów 🙂 nie mogłem oprzeć się pokusie i musiałem wyznaczyć zasięg wzroku dla najpopularniejszych obecnie modeli dronów wg nowej metody. Rezultaty w tabeli poniżej (nie ma za co 😀 )

model dronaprzybliżony wymiar charakterystyczny CD* [m]widoczność GV [m]ALOS [m]DLOS [m]VLOS** [m]
seria DJI Mini0,45000150,81500~ 150
seria DJI Mavic Air0,55000183,51500~ 180
seria DJI Mavic 30,625000222,741500~ 220
seria Matrice 30150003471500~ 340
DJI Matrice 350 RTK1,455000494,141500~ 490
DJI Agras T103500010011500~ 1000
typowy dron DIY do FPV0,35000118,11500~ 110
* CD podano w przybliżeniu. Wymiar to odległość pomiędzy końcówkami śmigieł po przekątnej drona
** rezultat zaokrągliłem w dół do pełnych dziesiątek

 

Dzięki powyższej tabeli czytelnik może teraz określić kiedy powinien pomyśleć o uprawnieniach do lotów poza zasięgiem wzroku a kiedy wystarczą mu uprawnienia do lotów VLOS. Proszę zwrócić uwagę, że dla prostoty obliczeń i porównania przyjąłem minimalną zalecaną widoczność GV = 5000 m, co wg wzoru dało dla każdego drona DLOS = 1500 m. Z racji, że dla każdej z maszyn wyznaczone ALOS okazało się mniejsze od DLOS stąd szukana wartość VLOS przyjęliśmy równą ALOS. Gdybyśmy jednak – dla przykładu – planowali lot modelem DJI Matrice 350 RTK przy widoczności 600 m to mielibyśmy dla niego DLOS = 180 m. Wartość ta jest wtedy mniejsza od ALOS stąd w takich warunkach zasięg wzroku musielibyśmy przyjąć na 180 m.

Podsumowanie

Na koniec warto przypomnieć, że należy tutaj słowo „zalecenia” stosować dosłownie. EASA nie wprowadziło tego jako przepisy, których koniecznie musimy przestrzegać. To co rzeczywiście Tobie wolno lub nie wolno znajdziesz w treści Twojego uprawnienia. Opisane przeze mnie zalecenia to dosłownie dobre rady „wujka EASA” oparte na zebranych doświadczeniach z branży, dla tych którym zależy na bezpiecznych lotach.

… a więc bezpiecznych lotów i do zobaczenia na niebie !

Karty pamięci są nieodłącznym elementem wyposażenia większości dronów. Wybór odpowiedniej karty pamięci może mieć znaczący wpływ na jakość nagrania, stabilność pracy drona oraz bezpieczeństwo przechowywanych danych. Na jaką kartę pamięci warto zatem postawić? I czym jeszcze kierować się podczas zakupu? 

Pojemność karty pamięci to podstawa 

Podczas poszukiwań odpowiedniej karty pamięci do drona należy zwrócić uwagę przede wszystkim na jej pojemność. Parametr ten określa, ile danych będzie można przechowywać na karcie. Dla dronów z kamerami HD lub 4K zaleca się wybór kart pamięci o większej pojemności, np. 64 GB, 128 GB lub nawet 256 GB. Dzięki temu unikniemy konieczności częstego usuwania danych i będziemy mogli rejestrować dłuższe sekwencje wideo. 

Wyróżniamy tutaj dwa główne standardy pojemności, czyli to:

  • SDHC, które oferuje pojemność od ponad 2 GB do 32 GB.
  • SDXC, które zapewnia pojemność od 32 GB do nawet 2 TB.

Wybór odpowiedniego standardu zależy od wymagań związanych z ilością przechowywanych materiałów. Na rynku dostępne są karty o pojemności od 32 GB do nawet 512 GB. 

Istnieje również możliwość wykorzystania kilku mniejszych kart pamięci, zwłaszcza jeśli dron jest używany przez różne osoby. Warto jednak pamiętać, że nawet w przypadku dronów ze wbudowaną pamięcią (jak np. DJI Mavic) dostępna przestrzeń jest często ograniczona. Przykładowo popularny model drona DJI Mavic 2 Pro oferuje zaledwie 8 GB wbudowanej pamięci.

Podczas wyboru karty pamięci dla drona rekreacyjnego należy uwzględnić indywidualne potrzeby pilota i rodzaj nagrywanych materiałów. Do nagrywania w standardzie Full HD lub 4K przy 30, lub 60 klatkach na sekundę, karta o pojemności 32 GB zazwyczaj wystarcza na godzinę nagrania w przeciętnej jakości. Im wyższa jakość i długość materiału, tym większa pojemność karty będzie potrzebna.

Karta pamięci do drona a szybkość zapisu 

Szybkość zapisu i odczytu danych jest kolejnym kluczowym czynnikiem, który należy brać pod uwagę podczas zakupu karty pamięci do drona. Jest to szczególnie istotne, jeśli dron rejestruje wideo w wysokiej rozdzielczości lub wykonuje dużo zdjęć w bardzo krótkim czasie. Dla płynnej pracy zaleca się wybór kart pamięci z szybkością przynajmniej klasy UHS-I U3 lub UHS-II. W przypadku bardziej zaawansowanych systemów, które nagrywają wideo w 4K lub 8K, warto rozważyć karty pamięci z oznaczeniem V30, V60 lub V90, które zapewniają wystarczającą przepustowość. 

Istnieją trzy główne oznaczenia klas prędkości:

  • Klasa szybkości w okręgu — oznacza minimalną gwarantowaną prędkość zapisu w megabajtach na sekundę (MB/s). Na przykład karta oznaczona jako Class 10 gwarantuje przynajmniej 10 MB/s.
  • Klasa szybkości “U” — oznacza UHS Speed Class, która również wskazuje minimalną prędkość zapisu, ale w sposób bardziej szczegółowy. Na przykład UHS Speed Class 1 (oznaczane jako U1) gwarantuje przynajmniej 10 MB/s, podczas gdy UHS Speed Class 3 (oznaczane jako U3) gwarantuje przynajmniej 30 MB/s.
  • Klasa szybkości wideo “V” — oznacza Video Speed Class i jest przeznaczona głównie dla urządzeń rejestrujących wideo. Posiada podobne oznaczenia do klas szybkości w okręgu i “U”, ale jest bardziej ukierunkowana na wymagania związane z nagrywaniem wideo w różnych rozdzielczościach.  Przykładowo, karty o oznaczeniu V6 zapewniają szybkość zapisu na poziomie minimum 6 MB/s, podczas gdy te o oznaczeniu V10 osiągają minimum 10 MB/s. Karty V30 charakteryzują się minimalną prędkością zapisu 30 MB/s, V60 to minimum 60 MB/s, a V90 to minimum 90 MB/s.

Oznaczenia te wskazują minimalną szybkość zapisu w megabajtach na sekundę (MB/s) oraz pomagają ustalić zastosowanie karty. Prędkość zapisu karty powinna być wystarczająco wysoka, aby zapewnić płynne nagrywanie. Należy jednak pamiętać, że bity (Mb) różnią się od bajtów (MB), więc konieczne jest przeliczenie wartości na odpowiednią prędkość zapisu karty.

Kompatybilność z dronem jest równie ważna

Przed zakupem karty pamięci dla drona należy sprawdzić, czy jest ona kompatybilna z modelem naszego urządzenia. Niektóre drony mogą wymagać kart pamięci o określonych specyfikacjach, dlatego zawsze warto zapoznać się z zaleceniami producenta. Należy również zwrócić uwagę na specyfikację techniczną drona, aby dopasować kartę pamięci do maksymalnego bitrate wideo.

Niektóre drony działają na specjalnych systemach operacyjnych, które mogą mieć ograniczenia co do rodzajów i pojemności kart pamięci, jakie obsługują. Używanie niekompatybilnej karty pamięci może prowadzić do nieprzewidywalnych zachowań systemu operacyjnego, a co za tym idzie, do niestabilności urządzenia. Używanie kompatybilnej karty zmniejsza ryzyko utraty lub uszkodzenia nagranych materiałów.

Trwałość 

Trwałość karty pamięci jest istotna, zwłaszcza w przypadku dronów, które często operują w trudnych warunkach, takich jak wysokie temperatury, wilgoć czy silne wibracje. Wybierając kartę pamięci, warto zwrócić uwagę na odporność na warunki ekstremalne oraz na ewentualną ochronę przed wstrząsami i promieniowaniem rentgenowskim.

Marka i jakość

Istnieje wiele znanych na całym świecie marek produkujących karty pamięci SD i microSD, takich jak ScanDisk, Kingston, Samsung, Patriot, ADATA czy KIOXIA. Ceny polecanych nośników pamięci do dronów różnią się w zależności od ich specyfikacji i pojemności. Im wyższe są te parametry, tym wyższa jest cena. Zakres cenowy jest dość rozległy, zaczynając od kilkunastu do nawet kilkuset złotych za jedną kartę. W przypadku działań pół-amatorskich najlepszym wyborem jest zazwyczaj karta pamięci o pojemności 64 GB. Pozwoli ona na zapisanie około 120 minut filmów lub kilkudziesięciu zdjęć w wysokiej jakości. 

Ile kart microSD będę potrzebować?

Wszystko zależy od Twoich indywidualnych potrzeb i przewidzianego na ten cel budżetu. Profesjonaliści powinni zainwestować w kilka kart o dużej pojemności i wydajności. W pozostałych przypadkach sprawdzą się karty o pojemności 64 GB lub nawet 32 GB, jeśli z drona korzystasz relatywnie rzadko. 

Podsumowanie 

Aktualnie nie istnieje jednolity standard kart pamięci microSD, które są dedykowane dronom. Wymagania różnią się w zależności od modelu urządzenia. Na przykład firma DJI zaleca karty pamięci o pojemności do 128 GB i klasy UHS-I Speed Grade 3 do nagrywania w rozdzielczościach 1080p i 4K przy 60/120 klatkach na sekundę. Jeśli nagrywasz w rozdzielczości Full HD lub 4K UHD, istotne jest, aby karta miała szybkość zapisu co najmniej 70 MB/s i była zgodna z klasą szybkości wideo UHS-I (V30) – pozwoli to uniknąć problemów z zapisem danych.

Do bardziej zaawansowanych zastosowań, takich jak nagrywanie filmów 4K/8K lub robienie zdjęć w wysokiej rozdzielczości, potrzebna jest karta o jeszcze większej wydajności. W takim przypadku warto sięgnąć po kartę o minimalnej szybkości zapisu 165 MB/s i klasie szybkości wideo UHS-II (V90), która zapewni płynność pracy nawet podczas nagrywania w trybie seryjnym oraz podczas nagrywania złożonych obrazów wideo w bardzo wysokiej rozdzielczości.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania i wątpliwości – zgłoś się do nas! Z przyjemnością pomożemy Ci w wyborze wymarzonego drona. 

Masz pytania?
Potrzebujesz porady w wyborze drona?
napisz lub zadzwoń do nas

Bieżanowska 1A, 30-812 Kraków, Polska

+48 508 89 89 71

Dlaczego w ogóle piszemy o Remote ID?

Najprostsza odpowiedź brzmi: bo skłaniają nas do tego zmiany prawa UE. Sama technologia zasadniczo przełomowa nie jest i pewnie nigdy byśmy o niej nie wspomnieli, gdyby nie przepisy, które narzucają jej stosowanie. Precyzyjnie: będą narzucały od 1 stycznia 2024, choć pierwotnie miały obowiązywać rok wcześniej. Opóźnienie EASA tłumaczy wątłym wyborem urządzeń zgodnych z jakimś (bo jest ich już kilka) standardem Remote ID. Amerykanie są dzięki temu nieznacznie z przodu – ustalając termin rozpoczęcia stosowania Remote ID w USA na 16 września 2023. Inne kraje również poważnie podeszły do potrzeby unormowania i uporządkowania ruchu bezzałogowych statków powietrznych – na przykład w Japonii podobne (choć bardziej restrykcyjne) przepisy obowiązują już od połowy ubiegłego roku. Jeszcze szybsi byli Szwajcarzy – pierwszą na świecie sieć wspierającą Remote ID (Network RID) uruchomili już we wrześniu 2021 roku!

 

Zidentyfikujmy Remote ID

Czym właściwie jest Remote ID? Ogólnie rzecz biorąc – jest to taka funkcjonalność drona, która pozwala mu dostarczać zdalnie swoje dane identyfikacyjne i (w zależności od standardu Remote ID) różne inne dane, np. dotyczące lokalizacji, wysokości, prędkości kierunku poruszania się statku powietrznego. Pomysł został zaczerpnięty z lotnictwa cywilnego, który z różną prędkością – w postaci ADS-B – był wdrażany w latach 2000 w poszczególnych krajach. W Polsce od połowy roku 2016 wszystkie sprzedawane i nowo rejestrowane załogowe statki powietrzne musiały być wyposażone w transponder ADS-B, a od roku 2020 obowiązek ten dotyczy już wszystkich zarejestrowanych załogowych statków powietrznych.

 

Jak to działa?

Remote ID w Europie w docelowym kształcie będzie składało się z dwóch podsystemów – Direct (lub Broadcast) Remote ID (DRI) oraz Network Remote ID (NRI). Dlaczego dodałem słowo „docelowym”? Otóż dlatego, że teraz jesteśmy w okresie… tak, tak – przejściowym. Prawdopodobnie stoi za tym (stałe) opóźnienie europejskich legislatorów w misji porządkowania przestrzeni powietrznej – w każdym razie do dziś jeszcze nie opublikowano standardów dotyczących U-Space, a tak się składa, że Network Remote ID będzie jedną z podstawowych funkcjonalności U-Space. Zatem, pomimo, że dostępne dziś nowe drony czy zewnętrzne moduły Remote ID – jak na przykład Dronetag Mini – obsługują oba podstandardy Remote ID, na razie możemy nie kłopotać się Network Remote ID.

Zadaniem każdego z podsystemów Remote ID jest udostępnianie informacji o poruszającym się w przestrzeni bezzałogowym statku powietrznym. Pomimo pozornego podobieństwa – robią to w różny sposób. DRI z założenia jest systemem krótkiego zasięgu. Podobnie jak moduły ADS-B – moduł DRI po prostu emituje drogą radiową okresowe komunikaty, które zawierają informacje o:

– numerze operatora UAV,

– numerze seryjnym UAV,

– pozycji geograficznej statku powietrznego, pozycji jego operatora i/lub punkcie startu,

– prędkości i kursie statu powietrznego oraz,

– o jego ewentualnym statusie (np. informacja o utracie połączenia z pilotem czy jakimś trybie failsafe).

Z założenia informacja ma być dostępna w promieniu co najmniej 250 metrów od UAV (standard Bluetooth 4), ale w zależności od wykorzystywanej technologii łączności, może się on wydłużyć do nawet 3 kilometrów (w przypadku WiFi NAN lub WiFi Beacon). Dzięki temu statek powietrzny będzie „widoczny” dla pobliskich użytkowników przestrzeni powietrznej (innych UAV oraz załogowych statków powietrznych) i przedstawicieli odpowiednich służb. Identyfikacja statku powietrznego będzie ograniczała się np. do skierowania na niego obiektywu smartfona – a augmented reality doda odpowiednie dane.

O NRI wiemy natomiast niewiele ponad to, że w tym przypadku podobne dane będą transmitowane do chmury, skąd będą mogły być pobierane przez inne systemy czy użytkowników. Umożliwi to zarządzanie przestrzenią powietrzną, w której poruszają się UAV, co jest celem budowania i wdrażania U-Space. Dokładniejszych informacji możemy spodziewać się niebawem.

 

Co mnie to obchodzi?

Jeżeli jesteś szczęśliwym posiadaczem drona w klasie C0, lub bez klasy, poniżej 250 gram – nie obchodzi Cię to wcale i możesz przerwać lekturę w tej chwili z poczuciem zmarnowanego czasu. Podobnie, jeśli zamierzasz użytkować jedynie drony klasy C4. Jeśli jednak posiadasz/planujesz posiadać drona pozostałych klas – musisz pomyśleć o zapewnieniu zgodności z wymogiem transmitowania Remote ID. Na rynku są już dostępne drony, które odpowiedni moduł zawierają – upewnij się przy zakupie – lub moduły, które można używać ze starszymi dronami z nadaną klasą. Od 1 stycznia (o ile termin nie zostanie ponownie przesunięty) wszystkie UAV (bez C0 oraz C4) użytkowane w kategoriach otwartych czy szczególnych (certyfikowanych) muszą transmitować Direct Remote ID.

 

A ADS-B?

ADS-B jest systemem użytkowanym przede wszystkim w lotnictwie cywilnym. Jednak przyroda próżni nie lubi – więc z braku innych rozwiązań niektórzy producenci zaczęli umieszczać moduły ADS-B w dronach. Oczywiście takie moduły nadają ze znacznie mniejszą mocą, niż „samolotowe” ADS-B i ich zasięg to kilkaset metrów do kilku kilometrów, podczas gdy „starsi bracia” transmitują na setki kilometrów. Niestety ADS-B w dronach nie znalazł właściwego odzwierciedlenia w normach prawnych – a EASA czy FAA postawiły na inne rozwiązania. Dlatego dziś w niektórych krajach zakazano już używania ADS-B w bezzałogowych statkach powietrznych celem uniknięcia zamieszania. Dziś napis na kartonie: Zgodny z ADS-B niestety nie załatwia kwestii zgodności z Remote ID – i nie stanowi już żadnego argumentu przy zakupie nowego drona.